Een cannabisverslaving uit zich in een sterk verlangen, ook wel craving genoemd. Je hebt veel zin in je joint, je merkt dat je verlangt naar wiet of hasj. Als je al jong begint met blowen loop je een groter risico op het ontwikkelen van een verslaving.

Wanneer twee of meerdere van onderstaande kenmerken herkenbaar voor je zijn, is er sprake van problematisch wietgebruik of een cannabisprobleem:

• Je hebt problemen met je gezondheid, je relatie, je werk en/of je financiën
• Je ervaart gevoelens van eenzaamheid, welke minder worden door het gebruik
• Je komt afspraken niet na en trekt je terug in je eigen wereld
• Je denkt dat je niet meer zonder je joint kunt
• Je hebt hasj of wiet nodig om rustig te worden
• Bij jongeren geldt dat er problemen kunnen ontstaan in je kortetermijngeheugen of dat er een achterstand in je emotionele ontwikkeling kan ontstaan

Je bent verslaafd aan cannabis wanneer je aan twee of drie van de onderstaande criteria voldoet. We spreken dan van een milde stoornis in het gebruik van cannabis[1]:

• Je gebruikt vaker en in grotere hoeveelheden dan je van plan was
• Er zijn mislukte pogingen om te minderen of te stoppen
• Het gebruik en het herstel van cannabisgebruik kosten veel tijd
• Er is een sterk verlangen (‘craving’ of ‘zucht’) om wiet of hasj te gebruiken
• Je verwaarloost je werk, vrienden en hobby’s door het cannabisgebruik
• Je gebruikt voortdurend, ondanks dat je weet dat het schadelijk is
• Je blijft gebruiken ondanks dat het problemen meebrengt op het relationele vlak
• Je geeft door het gebruik hobby’s, sociale activiteiten of werk op
• Je gebruikt voortdurend, zelfs wanneer je erdoor in gevaar komt
• Ondanks dat je weet dat je gebruik lichamelijke of psychische klachten met zich meebrengt of deze verergert, blijf je gebruiken
• Er ontstaat tolerantie: je hebt steeds meer nodig voor hetzelfde effect
• Er zijn onthoudingsverschijnselen (zoals hoofdpijn of zweethanden) die minder worden wanneer je weer blowt

[1] Criteria volgens de DSM-